Enterococcus faecium is een Gram-positieve bacterie die voorkomt in het maag-darmkanaal van mens en dier. Het is een commensaal organisme, wat betekent dat het in harmonie leeft met zijn gastheer, maar ook opportunistisch kan worden en infecties kan veroorzaken bij immuungecompromitteerde individuen. E. faecium is een lid van het geslacht Enterococcus, waartoe ook de bekende ziekteverwekker Enterococcus faecalis behoort.
E. faecium heeft een circulair genoom van ongeveer 3,3 miljoen basenparen, met een hoog GC-gehalte van 37%. Het bevat een verscheidenheid aan genen die bijdragen aan de virulentie en antibioticaresistentie. Een van de meest opvallende genetische kenmerken van E. faecium is de aanwezigheid van plasmiden, dit zijn kleine, cirkelvormige stukjes DNA die tussen bacteriën kunnen worden overgedragen en genen dragen voor antibioticaresistentie. Deze plasmiden hebben in belangrijke mate bijgedragen aan de opkomst van multiresistente stammen van E. faecium, waardoor het een aanzienlijk probleem voor de volksgezondheid is.
Hoewel E. faecium doorgaans als een commensaal organisme wordt beschouwd, kan het ook bij mensen een reeks infecties veroorzaken. Deze omvatten urineweginfecties, bloedbaaninfecties en wondinfecties. E. faecium is ook een veel voorkomende oorzaak van ziekenhuisinfecties, vooral bij patiënten met een verzwakt immuunsysteem of bij patiënten die invasieve medische procedures hebben ondergaan. De afgelopen jaren is de incidentie van E. faecium-infecties toegenomen, vooral als deze worden veroorzaakt door multiresistente stammen.
E. faecium staat bekend om zijn vermogen om resistentie tegen antibiotica te ontwikkelen, waardoor het een moeilijk te behandelen ziekteverwekker is. Dit komt door de natuurlijke resistentie tegen veel antibiotica, maar ook door het vermogen om via plasmide-uitwisseling resistentiegenen van andere bacteriën te verwerven. Enkele van de meest voorkomende antibiotica waartegen E. faecium resistent is, zijn penicillines, cefalosporines en vancomycine. De ontwikkeling van multiresistente stammen van E. faecium is een grote zorg geworden in de gezondheidszorg, omdat dit kan leiden tot moeilijk te behandelen infecties en hogere sterftecijfers.
Vanwege de hoge mate van antibioticaresistentie bij E. faecium kunnen de behandelingsopties beperkt zijn. Vancomycine en linezolid zijn momenteel de meest effectieve antibiotica tegen E. faecium-infecties, maar er zijn ook meldingen van resistentie tegen deze medicijnen. Preventie van E. faecium-infecties is van cruciaal belang in gezondheidszorgomgevingen en kan worden bereikt door strikte infectiebeheersingsmaatregelen, waaronder handhygiëne, goede desinfectie van apparatuur en passend gebruik van antibiotica. Bovendien is de ontwikkeling van nieuwe antibiotica en alternatieve behandelingsopties essentieel in de bestrijding van deze ziekteverwekker.
De opkomst van multiresistente E. faecium-stammen is een groot probleem voor de volksgezondheid geworden. Infecties veroorzaakt door deze stammen zijn moeilijk te behandelen, wat resulteert in langere ziekenhuisopnames, hogere zorgkosten en hogere sterftecijfers. De verspreiding van deze resistente stammen kan ook een aanzienlijke impact hebben op de effectiviteit van antibiotica, waardoor het moeilijker wordt om andere soorten infecties te behandelen. Het is van cruciaal belang dat beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg, onderzoekers en beleidsmakers dit probleem aanpakken en strategieën ontwikkelen om de verspreiding van multiresistente E. faecium tegen te gaan.
Er wordt voortdurend onderzoek gedaan naar het begrijpen van de genetica en mechanismen achter de antibioticaresistentie en virulentie van E. faecium, en naar het ontwikkelen van nieuwe behandelingsopties en preventiestrategieën. Enkele huidige onderzoeksgebieden omvatten het gebruik van bacteriofagen (virussen die bacteriën infecteren) als een mogelijke behandeling voor E. faecium-infecties, de ontwikkeling van nieuwe antibiotica en het gebruik van probiotica om E. faecium-kolonisatie in het maag-darmkanaal te voorkomen. Voortgezet onderzoek en samenwerking zijn essentieel bij het aanpakken van de uitdagingen die deze ziekteverwekker met zich meebrengt.
Enterococcus faecium is een Gram-positieve bacterie die zowel een commensaal als een opportunistisch pathogeen kan zijn. Het staat bekend om zijn vermogen om resistentie tegen antibiotica te ontwikkelen, waardoor het een aanzienlijk probleem voor de volksgezondheid is. Strikte infectiebeheersingsmaatregelen, evenals de ontwikkeling van nieuwe behandelingsopties, zijn essentieel bij het bestrijden van de verspreiding van multiresistente E. faecium. Verder onderzoek is nodig om deze ziekteverwekker beter te begrijpen en effectieve strategieën voor preventie en behandeling te ontwikkelen.
